Manuscript Number : GISRRJ2036713

सन्ति नैके विद्वन्‍मूर्धन्या: कविवरेण्या: साहित्यकुलभूषणा: कविचक्रचूडामणय: विद्वच्छिरोमणय: नानाशास्त्रेषु कृतभूरिपरिश्रमा:, ज्ञानविदग्धा: प्रज्ञावन्तः इह भूतले। किन्तु एतेषु आचार्याच्युतानन्दमहोदय: दाशोपाख्य: पुण्यश्लोक: प्रातस्मरणीयो विज्ञ: कथाकारो गौरवास्पदं पदमलङ्करोति। नानाशास्त्रप्रवीणोऽयं महामनीषी अनेकान् मनोभावान् सङ्ग्राह्य सामाजिकी: समस्या क्रोडीकृत्य कथानां संरचनामकरोत्। अच्युतानन्ददाशमहोदय: उत्कलप्रदेशे बालेश्वरमण्डले अध्ययनमारब्धवान्। मौलिकप्रतिभावान् स: चिन्तनसर्जनप्रकाशनेषु दत्तरुचि: परिस्फुरन्तं प्रतिभाविशेषं प्रोदसाहयत्। पुणे विश्वविद्यालयेऽपि आचार्यप्रवर: अधीतवान् तत्र महोदयस्य लेखनप्रतिभा आधिक्येन प्रसृता जागरिता च। कालान्तरे सितम्बरमासस्य 11 दिनाड्के या घटना सञ्जाता तया घटनया प्रभावित: सन आचार्योऽयमस्य कथासङ्ग्रहस्य प्रथमां कथां शुकसंविद् इति लिखितवान्। एषा कथा तदानीन्तन पत्रिकायां कथासरित् इति नामधेयायां प्रकाशिता। विविधसामाजिकसमस्या: स्वीयं विकटरूपं प्रकाशयन्ति महोदयस्य कथायाम्। आचार्यस्य कथासु पारम्परिकगद्यशैली परिलक्ष्यते। यथा- 'मा गामनागम्' इति कथायां पोलिथिनसमस्यामुद्घाटयति गोमाध्यमेन। यद्यपि गौ: मानव इव न ब्रूते तथापि संवेदना तु तस्यामपि भवति। सा अपि जीव एव। इतोऽपि अस्माकं समाजे गवां स्थानं विद्यते। परन्तु वर्तमानकाले गोपालनविमुखसामाजिका: दृश्यते। येन कारणेन गवां दुर्दशा भवति। अस्या: कथायां मार्मिकचित्रणं कृतं दाशमहोदयेन। अस्या: कथाया: शीर्षकमपि विलक्षणं विद्यते ' मा गामनागम्' इति। संवेदनासिक्तेन आचार्यप्रवरेण अच्युतानन्ददाशेन पूर्णमनोयोगेन कथा: विरचिता:।